Het is bijna oktober, de herfst doet zijn intrede. Regelmatig nat en koud en soms hartverwarmend met gouden gloed. De zomer ligt (bijna) definitief achter ons. En daarmee vaak ook de vakantie. Over vakantie valt veel te zeggen. Het roept iets op. Gelukkig vaak positieve gevoelens en herinneringen. Maar het kan ook een ingewikkelde periode zijn. Je zit bijvoorbeeld in een nieuwe levensfase (denk bijvoorbeeld aan: jonge kinderen). En hebt het idee dat je het concept vakantie opnieuw moet uitvinden. Of jij en je partner verschillen in behoeftes en ideeën over de invulling van de vakantie. Dat kan ervoor zorgen dat je moeilijk tot rust komt of moeilijk oplaadt in een periode dat je het hard nodig hebt.

Wat betekent vakantie voor jou? Gaat vakantie over ontdekken en nieuwe ervaringen opdoen? Over kennis vergaren en tot nieuwe inzichten komen? Over uitrusten en opladen? En hoe doe je dat in vredesnaam? Hoe doe jíj́ dat in de fase en omstandigheden waar je in zit?

Afgelopen zomer had ik het daarover met een groepje vriendinnen. We zijn heel verschillend, zowel in persoonlijkheid als levensfase. En we ‘vieren’ vakantie dan ook op heel verschillende wijze. Wat wel overeenkwam, was een zeker idealisme en (te) hooggespannen verwachtingen van deze toch relatief korte periode in het jaar. Alsof alles wat je gedurende het jaar hebt opgebouwd aan stress, onrust en chaos in die paar weken gladgestreken moet worden. En daarbij óók het ernstig tekort aan alles waar je blij van wordt, ruimschoots moet worden aangevuld.

Hoewel de (technische) ontwikkelingen zich in het Westen razendsnel opvolgen en we zoeken naar meer gemak en comfort, levert het ons niet automatisch meer rust op. Sterker nog, de onrust lijkt toe te nemen. Vakantie vieren (ontspanning en rust zoeken) in het welvarende Westen lijkt een kunst op zich geworden.

Het zou heel goed kunnen, dat je deze zomer dacht: ‘straks heb ik vakantie en daarna ben ik er wel weer’. De vakantie kwam, was uitdagend, ging weer voorbij. Toen lag het werkschema, fris en veeleisend, weer op je te wachten. Omdat je – in theorie – vakantie hebt gehad, zet je je beste beentje voor en ga je er weer vol tegenaan.

Dit is het moment dat veel mensen merken dat de batterij niet opgeladen is. Dat het misschien nog leger is dan vóór de vakantie. Tijd om de balans op te maken en eerlijk naar jouw energieniveau (en energielek) te kijken. Wat maakt dat de batterij (bijna) leeg is? Hoe houd je het vol en voor wie? Wat kost jou zoveel energie? Waar word jij blij van en hoe laad jij op?

In mijn praktijk maak ik regelmatig mee dat mensen geen idee (meer) hebben waar ze blij van worden. Rust? Opladen? Hoezo, ik moet gewoon zorgen dat de dingen gedaan worden en de boel door kan gaan. Geen tijd voor inefficiënt gedoe! Als dat voor jou geldt, zou ik je vanalles willen vragen. Want die vakantie is inderdaad niet heilig. En wordt vaak ernstig overschat. Maar jouw gezondheid is wel heilig. En wat nou als het in jouw dagelijks leven een beetje meer vakantie kan zijn?

Ben jij toe aan rust en vraag je je af hoe je dit kunt aanpakken? Wees welkom in mijn praktijk! Ik heb nog ruimte voor nieuwe cliënten op de maandag en de woensdagmiddag.